Echtscheidingen lopen steeds vaker zo uit de hand dat kinderen hiervan ernstig de dupe zijn. Onlangs verscheen het adviesrapport “Vechtende ouders, het kind in de knel” van de hand van Kinderombudsman Marc Dullaert. Aanleiding voor dit rapport was het overlijden van Ruben en Julian die in mei 2013 werden vermoord door hun vader die in een vechtscheiding met hun moeder was verwikkeld. Ook staatssecretarissen Fred Teeven en Martin van Rijn hebben onlangs in een interview gereageerd dat het tijd is voor actie. Zij geven aan dat zo’n 10 procent van de scheidingen uitmondt in een vechtscheiding en dat het vooral de verantwoordelijkheid is van de ouders om het belang van hun kinderen centraal te stellen.
Jaarlijks worden er zo’n 70.000 relaties verbroken waarbij kinderen betrokken zijn. Twintig procent van deze scheidingen verlopen problematisch waarvan een gedeelte uiteindelijk uitloopt in een vechtscheiding. Op dit moment zijn er ongeveer 16.000 kinderen betrokken bij vechtscheidingen. Jaarlijks komen er 3.500 nieuwe kinderen bij.
Verantwoordelijkheid ouders
Het zijn de ouders die gedurende de echtscheidingsprocedure het belang van de ex-partner en de kinderen uit het oog verliezen. Onderzoek heeft uitgewezen dat een scheiding op zich niet schadelijk is voor kinderen, maar wel de voortdurende strijd tussen ouders die elkaar bevechten en beschuldigen. Het veroorzaakt bij kinderen schuldgevoel, gevoelens van angst, verdriet en loyaliteitsconflicten. Wat veel mensen zich niet realiseren, stelt Dullaert, is dat het betrekken van kinderen bij een vechtscheiding een vorm van kindermishandeling is.
Huidige systeem werkt escalerend
De Kinderombudsman is van mening dat het huidige systeem escalatie in de hand werkt. “Het huidige systeem kent een perverse prikkel omdat het eindeloos procederen mogelijk maakt. Een advocaat wordt immers per zitting betaald, waardoor het lonend is om juridische procedures te voeren in plaats van mediation te adviseren”. Dit vraagt dus om een andere aanpak.
Onderzoek
Dullaert put zijn kennis uit de talloze gesprekken die hij heeft gevoerd met ouders, kinderen en grootouders. Ook is hij aan tafel gegaan met diverse ervaringsdeskundigen zoals familierechters, advocaten, mediators, jeugdprofessionals en psychologen. Saillant detail is dat alle partijen het eens zijn over de problematiek. Zij zijn ervan overtuigd dat dwingende maatregelen ertoe zullen bijdragen dat ouders de strijd eerder zullen staken.
Verplichte mediation
Volgens Dullaert is het noodzakelijk dat ouders worden verplicht één mediator in te schakelen en dat zij verplicht voorlichting moeten volgen over de gevolgen van een scheiding voor kinderen. Andere landen zoals Zweden, Groot Brittannië en enkele Amerikaanse staten hebben bewezen dat een dergelijk systeem werkt. Nederland loopt hierin achter. Als na 3 mediation gesprekken nog geen afspraken zijn gemaakt over het voortgezette ouderschap, dan zal een rechter, naast een bijzonder curator, hierin bijsturen. Investeren in goede afspraken tussen ouders voorkomt veel onnodig kinderleed en het bespaart de maatschappij bovendien hoge proceskosten.
Indien u behoefte heeft aan meer informatie kunt u hier het volledige rapport downloaden.
De Scheidingplanner streeft altijd naar een scheiding in harmonie en overleg waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van beide partijen. Mocht u na het lezen van dit artikel behoefte hebben aan contact of meer informatie dan kunt u contact met ons opnemen.